ตอบคำถามคุณธนิสดังนี้

        1. เมื่อทำผิดก็ต้องรับสารภาพตามที่ได้กระทำผิดจริง ส่วนที่เกินกว่านั้น ต้องหาพยานหลักฐานมาหักล้าง แต่กรณีจะมีโอกาสที่ไม่ต้องติดคุก อันนี้ตอบไม่ได้แน่นอนครับ เพราะการที่ศาลจะตัดสินลงโทษผู้ใดนั้น กฎหมายบังคับว่าต้องปราศจากข้อสงสัยว่ามีการกระทำความผิดจริงและจำเลยเป็นผู้กระทำความผิดนั้น ห้ามพิพากษาลงโทษโดยยังมีข้อสงสัยอยู่ หากมีความสงสัยกฎหมายให้ยกประโยชน์นั้นแก่จำเลย นอกจากนี้ ก็ต้องฟังความทั้งสองฝ่าย กรณีนี้หากพยานหลักฐานโจทก์หนักแน่น จำเลยไม่สามารถหักล้างได้ ศาลย่อมพิพากษาลงโทษจำคุกแน่นอน ส่วนจะเป็นเท่าใด หรือจะรอการลงโทษหรือไม่นั้น เป็นดุลพินิจของศาล ซึ่งขึ้นอยู่กับพฤติการณ์แห่งคดีครับ

          2. หากไปตามหมายเรียกเพื่อรับฟังข้อหา ให้สอบถามพนักงานสอบสวนให้ชัดเจนไปเลยเพื่อจะได้เตรียมตัวและหลักประกันไปให้ถูกต้อง เพราะเป็นดุลพินิจของเจ้าหน้าที่ ต้องถามผู้ใช้ดุลพินิจนั้นโดยตรง แต่คดีนี้สามารถประกันตัวได้อยู่แล้วทั้งในชั้นสอบสวนและชั้นศาล

           3. สามารถทำได้อยู่แล้วครับ เรียกว่ารับสารภาพเฉพาะส่วนที่ทำผิด ปฏิเสธส่วนที่ไม่ผิด ซึ่งหากมีพยานหลักฐานยืนยันก็จะดีมาก ไม่ใช่แค่คำพูดลอย ๆ ไม่มีพยานหลักฐานมาสนับสนุน มิฉะนั้น ย่อมมีน้ำหนักให้รับฟังน้อย คดีอาญาเป็นเรื่องพยานหลักฐาน 

          4.คดีนี้ เมื่อพนักงานอัยการฟ้องศาลจะมีคำขอท้ายฟ้องให้จำเลยคืนเงินที่เอาไปเท่านั้น ผู้เสียหายไม่สามารถขอเพิ่มดอกเบี้ยหรือค่าเสียหายอย่างอื่นเข้าไปด้วยได้ แต่ยอดที่พนักงานอัยการขอให้ผู้เสียหายนั้น ย่อมมาจากชั้นพนักงานสอบสวน แต่จะเป็นยอดเงินที่ได้เอาไปจริงหรือไม่ จำเลยสามารถให้การปฏิเสธในชั้นศาลได้อยู่แล้ว หากมีพยานหลักฐานหักล้างได้ ศาลย่อมพิพากษาให้คืนตามความจริงครับ

          5. การเงินของบริษัทนั้น ย่อมมีที่มาที่ไปชัดเจนอยู่แล้วว่าบริษัทมีรายได้ในช่วงที่ทำผิดเท่าใด หายไปเท่าใด ซึ่งน้าคุณย่อมทราบดีเพราะทุกอย่างต้องมีเอกสารหลักฐานยืนยันที่มาของเงินรายได้จากแหล่งใด หรือใคร  และส่วนที่หายไป น้าคุณบอกว่าเอาไปแค่เก้าหมื่น แต่กลายเป็นสองล้าน ตัวเลขมันห่างกันมาก ตามที่บอกเสมอว่าต้องหาพยานหลักฐานเพื่อยืนยันและหักล้าง เพราะสิ่งที่คุณคิดจะทำนั้น สามารถทำได้อยู่แล้วตามสิทธิของจำเลย  หากทำได้จะเป็นผลให้คดีเปลี่ยนแปลงไป โทษที่หนักอาจจะเบาลงและศาลอาจรอการลงโทษได้ 

          6. แม้จะเป็นความผิดครั้งแรก หากยอดเงินที่เอาไปสูงศาลย่อมลงโทษจำคุกโดยไม่รอการลงอาญา ต้องติดคุกทันทีในวันฟังคำพิพากษา แต่สามารถประกันตัวเพื่อใช้สิทธิยื่นอุทธรณ์ได้ ซึ่งหมายความว่า ต้องสืบพยานหลักฐานทุกอย่างทั้งหมดในศาลชั้นต้นแล้ว เพราะศาลอุทธรณ์จะไม่มีการสืบพยานกันอีก เพียงแต่ศาลอุทธรณ์นำคดีมาพิจารณาอีกครั้งหนึ่งเท่านั้น 

          7. การยื่นอุทธรณ์ เป็นไปได้ที่ศาลอาจพิพากษากลับให้ยกฟ้อง หรือให้ลงโทษ หรือแก้ไขคำพิพากษาศาลชั้นต้น หรืออาจลดโทษ หรือให้รอลงอาญาได้อยู่แล้ว ส่วนจะมีค่าใช้จ่ายประมาณเท่าใด ต้องคุยกับทนายความที่จะจ้างให้ทำคดีครับ ว่าค่าจ้างที่ตกลงกันนั้นคิดถึงชั้นศาลใด ถามทนายคนอื่นก็ตอบแทนไม่ได้   

         8. เมื่อศาลชั้นต้น หรือศาลอุทธรณ์ตัดสินแล้ว ไม่มีการอุทธรณ์ภายในหนึ่งเดือนนับแต่วันฟังคำพิพากษา ถือว่าคดีถึงที่สุดทันที  หรือเมื่อศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลฎีกาแล้ว ถือว่าคดีถึงที่สุดทันที ต้องถูกควบคุมตัวไปลงโทษจำคุกทันทีเช่นกัน แบบนี้จะหมดสิทธิ์ที่จะทำอะไรได้ ต้องรับโทษสถานเดียว ไม่มีการฎีกงฎีกาอะไรอีก ไม่มีการประกันอะไรทั้งสิ้น รับโทษจำคุกตามคำพิพากษาเลยครับ

            การต่อสู้คดีอาญานั้น ต้องดูพยานหลักฐานฝ่ายโจทก์ก่อนว่ามีอะไรบ้าง รับฟังได้โดยปราศจากข้อสงสัยหรือไม่ หากพยานหลักฐานโจทก์รับฟังไม่ได้หรือมีข้อสงสัย ศาลย่อมพิพากษายกฟ้อง โดยไม่ต้องดูหลักฐานของจำเลย แต่หากรับฟังได้ก็จะพิจารณาหลักฐานของฝ่ายจำเลยว่าจะสามารถหักล้างได้หรือไม่ มิใช่ว่า ต่อสู้คดีแค่ว่า ไม่ได้ทำผิด หรือทำผิด แต่ไม่เป็นไปตามที่ถูกกล่าวหา แต่ไม่มีพยานหลักฐานยืนยันหรือหักล้าง ย่อมมีน้ำหนักให้ศาลรับฟังน้อย